Vandaag zitten we op een beach resort. Het moet wel vijf sterren zijn want als we aankomen krijgen we een handdoek aangereikt en een welkomstdrankje. We kamperen op een zandstrand van de Rode Zee en we hebben de luxe van vijf sterren sanitair en bier. We nemen het ervan want morgen zullen we in een bushcamp slapen. Leuk om jullie reacties op de blog te lezen! Ik hoop dat jullie door de verhalen een beetje een indruk krijgen van onze tour. En hopelijk zullen er posts op deze blog blijven komen. Soms zullen we geen bereik hebben, of is de electriciteit op, of is er geen tijd vanwege de lange etappes, of is er gewoon geen zin om te schrijven vanwege de vermoeidheid. In ieder geval waren de afgelopen twee dagen goed te doen. De derde etappe 135 km over vlak terrein met goed asfalt en wind mee. Door rustig te rijden en goed op elkaar te letten lukt het om de groep bij elkaar te houden. De stemming was goed. We eindigen op een kampeerterrein waar iedereen snel z’n tent opzette. Althans… sommigen zijn duidelijk heel ervaren, terwijl het bij anderen duidelijk de eerste keer is dat hun tent wordt uitgepakt. Bij hun duurt het iets langer. Voor de eerste keer mag onze kok Miles zijn kookkunsten laten zien en hij zet ons één van zijn specialiteiten voor: spaghetti. Echt fietsersvoer en de meesten schuiven het met grote happen naar binnen. ’s Avonds gaat vrijwel iedereen vroeg naar z’n tent. Rond 20.30 is het nacht in het kamp. De volgende ochtend is het stressen om kleding, slaapzak, tent, matras, toiletspullen, en al die andere zaken weer in de plunjezak te krijgen. Maar uiteindelijk lukt het iedereen, zelfs Alistair die vakkundig enkele minuten lang zijnplunjezak op de grond beukt om ruimte te maken. De etappe is maar 80 km vandaag en we starten rond 7.00 uur. Dezelfde condities als gisteren: redelijk goed asfalt en wind mee, door de zandwoestijn en langs de Rode Zee. We starten als laatsten en onderweg komen we iedereen tegen. Sommige fietsers haken bij ons groepje aan en fietsen mee zodat onze groep langzaam groeit tot zo’n tien fietsers. Om 10.00 zijn we klaar met de lunch. Lunch om 10.00 voelt toch een beetje vreemd maar ze zeggen dat we alle het gezonde eten moeten eten wat we maar kunnen vinden. Onderweg maakt onze lokale fietser Ahmed een paar opnames met z’n Gopro. Met een gangetje van rond de 35 km per uur komen we rond 10.30 aan bij het beach resort. De tenten staan een stuk sneller dan de vorige dag en daarna nemen we een heerlijke duik in de zee, met fietskleren en al. Morgen zullen we de kust van de Rode Zee verlaten om richting de stad Luxor aan de Nijl te gaan. Dat zal twee dagen kosten. Kaapstad is nog ver weg!