Na het afscheid van de nonnen in Marsabit staan er vijf fietsdagen op het programma. De nacht ervoor ben ik ziek, ik geef de hele nacht over, voel me ellendig en weet zeker dat ik de volgende dag met de truck zal moeten en mijn efi kwijt ga raken. Ik ben de Sjaak! De volgende ochtend trek ik toch mijn fietskleren aan en ik besluit om te kijken hoe het gaat. Ziek in de truck of ziek op de fiets, het maakt eigenlijk weinig uit. Een ontbijt gaat er niet in, thee gelukkig wel. Maureen blijkt ook ziek te zijn en ook zij gaat rijden. We rijden samen en we leggen langzaam, zwijgzaam en zonder veel te eten de rit van zo’n 100 kilometer af. Eenmaal in het kamp zoek ik een rustig plekje in de schaduw om een paar uur slaap in te halen. Dat voelt beter! De biertjes die avond sla ik over. Helaas verbieden de autoriteiten van Kenya de tweede fietsdag omdat deze door een gebied gaat waar stammen met elkaar vechten en elkaar beroven van kamelen, koeien en geiten. Het wordt een busdag met militaire begeleiding. Dat komt eigenlijk wel goed uit want dan kan ik weer wat op krachten komen. Dat derde fietsdag is de dag dat de tour de evenaar zal bereiken in Nanyuki en dat moet worden gevierd! Deze etappe is een soort puzzeltocht die in teams wordt gereden, ze noemen het scavenger hunt. Het is een leuke afwisseling en één van de opdrachten is dat je iets moet leren van een local. Namens mijn team leer ik van een jonge boer je met twee ossen en een ploeg een akker moet omploegen. Het is zwaar werk! We eindigen op de tweede plaats, waarschijnlijk mede dankzij de whisky en rum waarmee we proberen de jury om te kopen. Het was een leuke dag die wordt afgesloten met de traditionele cross dressing party. De volgende dag fietsen we daadwerkelijk over de evenaar. Gelukkig hebben de Kenyanen een bordje geplaatst en een wit lijntje op de grond geverfd, zodat zelfs na een feestje de evenaar niet te missen is. De dag daarop bereiken we Nairobi en dat betekent het einde van deze sectie van de de tour. Hier nemen we afscheid van Graham, Albert en Gary en verwelkomen we drie nieuwe fietsers: Mula, Steve en Chris. Het kamp is prachtig maar de rustdag valt letterlijk in het water want het regent vrijwel onafgebroken. Het regenseizoen is kennelijk begonnen. Vanuit Nairobi rijdt de tour in twee etappes naar Arusha in Tanzania. Het lijkt alsof we heel kort in Kenya zijn geweest, de tijd is  omgevlogen! In Arusha hebben we drie rustdagen die de meeste fietsers gebruiken voor een safari naar Serengeti en de Ngorogoro krater, ik ook. De safari is geregeld door Steve, de chauffeur van onze truck, die uit Tanzania komt en ook safari-gids is. En wat een prachtige safari heeft hij voor ons geregeld en wat een geluk hebben we met de dieren! Zebra’s, gnoes, leeuwen, panters, jachtluipaarden, olifanten, giraffen, neushoorns, buffels, en nog veel meer soorten laten zich zien, het is echt adembenemend! Na de  safari vertrekken de fietsers richting Mbeya. Dit wordt een zevendaagse serie die start met een etappe van 170 kilometer. Zoals gewoonlijk is het ontbijt om 6.00 en starten de meeste fietsers tussen 6.30 en 7.00. Tanzania is erg mooi en groen. Dit is het gebied van de Massai, zij zijn mooie mensen met een trotse uitstraling, gekleed in hun fraaie rode, blauwe of andere bontgekleurde gewaden. De tocht is over een rustige weg met goed asfalt en redelijk vlak. Samen  met Craig en Richard ben ik rond 13.00 binnen. Dan is de hele middag de tijd om de tent op te zetten en soep, thee en koffie te drinken en lekker bij te komen. Voor sommige fietsers duurt deze dag wat langer. Vooral Katherine verdient groot respect want zij blijft doortrappen, terwijl anderen al lang in de truck zijn gestapt, en zij bereikt rond 17.30 het kamp. Bijna elf uur op de fiets, wat een lange dag voor haar! Maar ze blijft vrolijk en opgewekt. Morgen staat er 158 km op het programma en morgenavond zullen we onze smalle asfaltbanden verwisselen voor onze brede terreinbanden want de dagen daarna ruilen we het asfalt in voor onverharde wegen. De Cube heeft er nu al zin in, ik ook. De tijd vliegt van de reis naar Kaapstad is al op de helft.